ik ben een sprookjesgelover

kale takken kruisen

door de verwaaide hemel

druppels vallen

om nooit ontvangen te worden

we staan te wachten

op een rij

in het gras

onze handen net niet rakend

omdat het toch niet raken mag

en terwijl de druppels vallen

van zoete wijn op mijn tong

kruisen kale takken

over mijn naakte lichaam

een rilling in de verwaaide hemel

en ik weet

dat ik niet meer zal worden ontvangen .