En ik voel dat ik val
ik ben aan het vallen
naar de natte zilte aarde
dagenlang

ooit was er een tijd zonder tranen .

laat de woorden
dwarrelen
zonder plek om heen te gaan

en laat de zinnen daar maar
staan
met lange schaduwen langs
geliefde gezichten

want je weet
al wat telt is
tederheid

ik danste in de zon
maar al mijn passen waren fout
en opeens vergat ik hoe te lachen

ik vermis je
terwijl
je er nooit was .