maandag 30 mei 2011

En ik voel dat ik val
ik ben aan het vallen
naar de natte zilte aarde
dagenlang

ooit was er een tijd zonder tranen .

Gepost door op

1 opmerking:

  1. Ylaide31 mei 2011 om 00:43

    Gaaf, zeker in combinatie met de foto.
    Al denk ik dat t gedicht sterker (iets minder cliché) was geweest, als je ipv 'tijd zonder tranen' 'tijd van tranen' had gezegd. Dan is de ik-persoon al voorbij tranen, en gaat het wat dieper, naar mijn idee.
    Maar hij is zo ook heel tof. Erg mooi =)

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)