ik had heimwee naar de hemel die wij leefden .

choasgedichtje

je sprong er over als over
een rollende steen
terwijl je de sporen volgt die eindigen
in een droom

een spoor naar de maan door de zee

maar we zijn te laat
we zijn te laat alweer
en we vergeten waarvoor we het doen
je moet het niet vergeten

het spoor naar de maan blijft maar veranderen
de tijd heeft het verbogen
en we vallen van de dingen
van de dingen die we hadden moeten weten

maar ik geloof niet meer in je
het is er niet meer

je woorden verlopen net zoals mijn gedachtes
en met hen verliepen wij