Donkere bruine ogen achter ramen van donkere druppels. Alsof je nooit gezegd had dat. En ik nooit geschreeuwd had want. En dat honderduizend dingen oplosten en wegvlogen langs de lantarenpalen en de grijze flatgebouwen hoog de lucht in waar ze verdwenen tot kleine stipjes. Te klein om te zien. Te klein om te voelen. Klein genoeg om te vergeten.
Harten gevuld met leegte vol liefde. Langzamerhand ga je van me weg. Auto’s stromen langs en jij stroomt met ze mee. Honderdduizend dingen die pijn doen. Honderdduizend dingen om te vergeten. Ik wil armen om om me heen te slaan. Woorden om me te sussen. Kussen om me mooi te voelen.
Je verdwijnt uit het zicht. Ik kijk omhoog naar die honderdduizend dingen. Water spat op mijn gezicht.
Het regent.
mooie tekst
BeantwoordenVerwijderen